بابای کلاسیک...

تازگی ها فهمیدم که پدر
علاقه شدیدی به سینمای کلاسیک به خصوص ایتالیا دارد
خیلی وقت است که ساعت تا یک بامداد میشود
پدر تلوزیون را روی شبکه نمایش میبرد که شبها سینمای کلاسیک را مرور میکند
و بعد از ده دقیقه میخوابد
حس میکنم نوستالوژی فیلم های چند و بوقی سال پیش برای پدر حکم لالایی برای خوابیدن را دارد







پ ن:
آواره آن کسی نیست که خانه ندارد و یا خانه اش ویران شده باشد
آواره آن کارتون خواب نیست
آواره آن کودک سر راهی هم نیست
آواره منم
که در خانه یک مکان یک در یک هم ندارم
اتاق ها تحت تملک ساکنانشان است
پدر هم تابستان و زمستان در هال میخوابد
و تمام وسایل من
زیر مبل کنار هال است و محل کار من
وسط هال در میان تاریکی مطلق و جمع کردن حواس به اینکه صدای کیبورد از یک حدی فراتر نرود که دیگران فکر کنند طوری شده
فردا هم مامورین اماکن خانه
هر تکه از وسایلم را به جرم بی نظمی و اخلال در نظم حاکم بر خانه به گوشه ای بیفکنند
خدایا
به داد مردم مظلوم فلسطین و شام و عراق و افغانستان و ..... اینجانب برس.