نازایی ذهن...
اربعین همینطور تاخت به صفحه اول تقویم و پیش چشم ما نزدیک میشود
و من دو روز است هر چه سعی میکنم چیزی بنویسم به بن بست میخورم، انگار نازا شده ام
اگر لطف و نظر اباعبدلله باشد و امکانات اجازه دهد، شاید امسال یک روز نامه، یعنی نوشته هایی در هر روز از سرزمین بلا برایتان بنویسم البته منحصرا در کانال اگر بشود در اینجا
یه این امید که چه در روزهای محرم و چه این بار، روز قیامت به خود بیایم و ببینم اسم من نیز در طومار ذاکرین نوشته شده باشد.
پ ن: (مهم تر از متن)
فرض کنید قرار است یک سری متن یا برش از نوشته هایی را چندین نفر در فضای راه پیمایی اربعین بخوانند، با مضامین عاشقانه یا فلسفی یا عبرت آموز، با نثری زیبا و روان
چه کتاب یا نوشته ای را پیشنهاد میدهید؟ ، قلمی به ظرافت سید مهدی شجاعی، به تذکر کرمیار، به داستانی امیر خوانی، چیزی که به آنی بغض و عبرت را به لب و چشم بیاورد، بهتر است شعر نباشد
نون.میم.واو.
