چقدر این روزها صحنه های آشنا زیاد شده
دیگر حتی این تکه فخر فروشانه از تاریخ دهه شصتی ها و پنجاهی هاهم قابل تکیه نیست
دیگر نمی توانند بگویند
روزی ما میدیدم وداع مادری را با پسرش
بوسه پدری را برای آخرین بار روی پیشانی پسرش
وداع همسری با مردش
فرزندی با پدرش
خواهری با برادرش
برادری با برادرش
دیگر نمی توانند بگویند
دوستی داشتم شهید شد
و تو نمیدانی با دیدن پیکرش چه حالی شدم
تاریخ انگار دوباره
توی دستگاه ویدیویش فیلم دهه های شصت را گذاشته
همه چیز دارد خیلی سریع مرور میشود
منتها این بار تجربه ها بیشتر شده
این بار دهه چهلی ها پنجاهی ها شصتی ها هفتادی ها همه سر یک سفره جمعند...
کسی برای فهمیدن معرفت، سن نمیپرسد!
صف جهادی که بزرگ و کوچک نمیشناسد
تاریخ چقدر زود وقایع گذشته را باز پخش میکند
تاریخ چقدر زود دوباره میخواهد داغ جا ماندن را به دل ما بگذارد
دوست دارم این یک چیز فقط مختص به دهه های قبلی باشد
داغ جا ماندن را نمیخواهم تجربه کنم...
هرگز...
مراسم تشییع مدافع حرم شهید حاج حمیدرضا اسدالهی
یکشنبه6دی
ساعت8صبح
تهران,خیابان17شهریور,خ شهید سعیدی(غیاثی) مسجد موسی بن جعفر (ع)
پ ن:
البته تجربه میگوید از هر چیز که بترسی سرت می آید...
پ ن:
چند بار دیگه این فیلم باز پخش میشود؟
