هر کجا و هر وقت پر رو شدیم و فکر کردیم کسی هستیم
سر ضربب گوشمان را پیچاندی
هر کجا و هرقت خواستیم کاری کنیم که آبرویمان که آبروی مسلمان است برود
سریع زدی پشت دستمان که که مثلا: آپ نکنیم، تایپ نکنیم،لایک نکنیم و ....
هر کجا و هر وفت ....
هر کجا و هر وقت....
چقدر حواست به ماست؟
چقدر حواسمان پی توست؟
چرا با وجود این همه
ما را لوس بار می آوری؟
چرا نمیگذاری یکبار با مخ زمین بخوریم؟
چرا نمیگذاری یک بار تشت رسواییمان تالاپی از آن بالا بخورد زمین و گندمان عالم و آدم را بردارد؟
چرا لوسمان کردی؟
ما بد عادت شدیم خدا جان!
بد عادت...
پ ن:
چقدر خوب که نمیگذاری تشت رسواییمان زمین بخورد
چقدر خوب که حواست به ما هست!
چه خوب خدایی داریم!
شکرت!
