یه بوس بده...

برداشت اول:

(آقا نصرت هادی را بالا میاندازد و میگیرید و بعد محکم بقلش میکند و در آغوش میگیرد)

_به بوس بده بابا..یه بوس بده

هااادی بابارو ماچ کن

آآآ آقربون بابا...چه بوسی داد..

+چه بوسی میده به باباش..پس من چی؟

_حسودی نکن خانوم..این همه مدت پیش شماست دو دقیقه دست ما

برداشت دوم:

(دم درب مدرسه روز اول تحصیل هادی رو به ورودی ایستاده و اقا نصرت توی کوله اش چیزی میگذارد)

_بابا دیرم شد برم؟؟

+صبر کن باباجان..صبر کن..

_بابااا همه رفتن!

+صبررر کن..آآآعاه..تموم شد گذاشتمش..

_من رفتم بابا

+کجا کجا؟؟ وایسا بیینم..

+بابااا دیر شد!

_یه بوس بده ببینم..

+باباا زشته میبینن بچه هاا..آبروم میره!

_بوس بده ببینم دم درآورده واسه من..

+(بوس)

برداشت سوم:

(دم درب ورودی اتوبوس های اعزام)

_هادی دیر شد... داره میره اتوبوس! (بوووق بووووق)

+الان میام الان...(به انتهای راه نگاه میکند)

_منتظر کی هستی؟ از مادر اینا خداحافظی کردی که!

+بابام..نیومد..گیر کرده تو راه حتما با این تراکتور فکستنی..برگردم راضیش میکنم نوش رو بگیره..

_بریم؟؟

+بریم..مامان به بابا بگو سهیمه بوسش بمونه وقتی برگردم..

(اوتوبوس چند دقیقه بعد راه میفتد. اقا نصرت با تراکتور خسته و دست ها روغنی چهره پر عرق نفس نفس زنان میرسد..دیگر دیر شده)

برداشت چهارم:

(خانه پر شده از ذکر صلوات و یک جسم نسبتا کوچک با چهره ای سفید و ملحفه ای تا زیر گردن کشیده شده وسط خانه آرام گرفته)

+حاج اقا بفرمایید برای وداع..بفرمایید بالاسر گل پسر..

(اقا نصرت آرام آرام نزدیک میشود زانو میزند و صورتش را آرام کنار گوش هادی میبرد)

_آقا هادی...بابا..یه بوس بده بابا..سهمیه بوس من موند..قول داده بودی...

پ ن:

تصویر سازی برای عکسی صورت گرفته بود اگر چند روز بعد صاحب عکس آن را رونمایی کرد میتوانید آن را ببینید.

پ ن:

میلاد آقای کریم بر همه مبارک

خیلی از زندگیم را از صدق سر این آقا دارم

کریم غریب...