یک لحظه بعد،مرگ،تمام...

برای خیلی از ما آدم ها اولا که مرگ برای همسایست

دوما که مرگ تا نود و بوقی سالگی ما سر نمی رسه

بعدشم اگر سر برسه اول یه درد شدید تو قفسه سینمون حس میکنیم بعد دستمون رو روی اون نقطه فشار میدیم بعد از روی تخت میفتیم زمین بعد کشون کشون خودمون رو میکشیم دم تلفن و بعد چشم سیاهی میره و میمیریم

البته که تو فرض خیلی هامون تو این مرحله هم مرگ نیست و وقتی بعد اون سیاهی ما چشمامون رو باز میکنیم تو یک محیط سفیدیم که یک پرستار بالا سرمونه

ولی حقیقت اینکه

اینها همش فیلم سینمایی

مرگ به آسونی و ناگهانی این توصیف منه

مثلا

یک روز صبح از تخت خواب بلند میشید ولی جسمتون رو تخت میمونه

تمام!

بدون هیج فرش قرمز و تشریفاتی

و وحشتناک ترین نقطه این فرض اینجاست

بدون حتی یک فرصتی برای گفتن

خدایا توبه

خیلی ساده و ناگهانی

ولی وحشت آور!

پ ن:

به یک ثانیه بعد میشود مطمئن بود؟