لحظه هات رو به اشتراک نگذار...
شنبه, ۲۰ آذر ۱۳۹۵، ۱۲:۲۲ ق.ظ
حالا یک سوالی ایجاد میشه
و اونم اینکه
هر افزونه ی اپلیکیشینی
هر قابلیت جدیدی در ایسنتا
هر ربات جدیدی در فلان نرم افزار ارتباطی
و اساسا هر جدید تازه رسیده در فضای مجازی باید امتحان بشه؟
و یا هر قابلیت جدیدی که در فضای مجازی میاد باید دیوار حریم خصوصی و اعتقادات و هنجارهای ما رو یک قدم به عقب ببره؟
یا واقعا حواسمون نیست که داریم تو چه راهی پا میگذاریم؟
پ ن:
امروز بنا به دلایلی یک سیر کلی در استوری (قابلیت جدید پست موقت در اینستا که خود من هم گاهی ازش استفاده میکنم) های ملت داشتم، به خصوص هم نوعان خودمون یعنی مذهبی های گرامی اعم از زن و مرد
و دیدم بعله... دارم تو هال و پذیرایی و اتاق خواب اشخاص راه میرم رسما، (برای مثال)هدف چیزی به نام ایسنتا ، نزدیک شدن قدم به قدم و هرچه بیشتر به فضای خصوصی ماست با این شعار که لحظه هات رو به اشتراک بگذار
فارغ از این قضیه که این هدف اونها چقدر مورد امنیتی داره، اساسا داره ما رو با همه خودمونی میکنه، و این برای ماها که اعتقاداتی داریم یعنی، شکست و عقب نشینی سنگر به سنگر
اگر تا دیروز اون خانم مذهبی اعتقاد داشت حتی در فضای حقیقی باید دور از چشم نامحرم حرکت کنه، تو عقب نشینی سنگر به سنگر، حالا رسیده به جایی که حتی چادر هم از روی سرش تو عکس پروفایلش افتاده گرچه هنوز هم چادریه.
یا فلان آقای مذهبی که در دانشگاه یا خیابون اگر خانمی میدید یکم راهش رو کج میکرد تا رو در رو نشه، میره زیر پست طرف میگه احسنت به حجاب فاطمی شما بانو، یکی هم نیست بگه برادر من به تو چه!
پ ن:
در تلگرام هم از این دست داستان ها کم نیست، مثل رباتی که مدت هاست در این فضا نوشته شده، با نام (ناشناس حرفتو به من بزن) که توش آدم ها به صورت مثلا ناشناس میان و با شما صحبت میکنند، یعنی در واقع از طرف شما دعوت به این موضوع میشن.
پ ن:
باید اعتراف کنیم که، خدا جواب حواسم نبود رو از ما نمی پذیره، بهتره حواسمون رو جمع کنیم.
پ ن:
هر بار میام از این دست پست ها بنویسم پشیمون میشم، ولی خب متاسفانه ترک عادت موجب مرض است.
پ ن:
نویسنده این وبلاگ هم خودش دچار ابتلائاتی است...
و اونم اینکه
هر افزونه ی اپلیکیشینی
هر قابلیت جدیدی در ایسنتا
هر ربات جدیدی در فلان نرم افزار ارتباطی
و اساسا هر جدید تازه رسیده در فضای مجازی باید امتحان بشه؟
و یا هر قابلیت جدیدی که در فضای مجازی میاد باید دیوار حریم خصوصی و اعتقادات و هنجارهای ما رو یک قدم به عقب ببره؟
یا واقعا حواسمون نیست که داریم تو چه راهی پا میگذاریم؟
پ ن:
امروز بنا به دلایلی یک سیر کلی در استوری (قابلیت جدید پست موقت در اینستا که خود من هم گاهی ازش استفاده میکنم) های ملت داشتم، به خصوص هم نوعان خودمون یعنی مذهبی های گرامی اعم از زن و مرد
و دیدم بعله... دارم تو هال و پذیرایی و اتاق خواب اشخاص راه میرم رسما، (برای مثال)هدف چیزی به نام ایسنتا ، نزدیک شدن قدم به قدم و هرچه بیشتر به فضای خصوصی ماست با این شعار که لحظه هات رو به اشتراک بگذار
فارغ از این قضیه که این هدف اونها چقدر مورد امنیتی داره، اساسا داره ما رو با همه خودمونی میکنه، و این برای ماها که اعتقاداتی داریم یعنی، شکست و عقب نشینی سنگر به سنگر
اگر تا دیروز اون خانم مذهبی اعتقاد داشت حتی در فضای حقیقی باید دور از چشم نامحرم حرکت کنه، تو عقب نشینی سنگر به سنگر، حالا رسیده به جایی که حتی چادر هم از روی سرش تو عکس پروفایلش افتاده گرچه هنوز هم چادریه.
یا فلان آقای مذهبی که در دانشگاه یا خیابون اگر خانمی میدید یکم راهش رو کج میکرد تا رو در رو نشه، میره زیر پست طرف میگه احسنت به حجاب فاطمی شما بانو، یکی هم نیست بگه برادر من به تو چه!
پ ن:
در تلگرام هم از این دست داستان ها کم نیست، مثل رباتی که مدت هاست در این فضا نوشته شده، با نام (ناشناس حرفتو به من بزن) که توش آدم ها به صورت مثلا ناشناس میان و با شما صحبت میکنند، یعنی در واقع از طرف شما دعوت به این موضوع میشن.
پ ن:
باید اعتراف کنیم که، خدا جواب حواسم نبود رو از ما نمی پذیره، بهتره حواسمون رو جمع کنیم.
پ ن:
هر بار میام از این دست پست ها بنویسم پشیمون میشم، ولی خب متاسفانه ترک عادت موجب مرض است.
پ ن:
نویسنده این وبلاگ هم خودش دچار ابتلائاتی است...
احلام ..