(بچه ها یک هفته ایست که در اثر محاصره در دو جهت و حجم آتش نسبتا بالا و کمبود وسایل نقلیه با کمبود شدید آذوقه و مهمات مواجه شدند و درخواست های پیاپی آنها برای پشتیبانی نیز بی جواب مانده, در یکی از همین روزها از دور صدای هلی کوپتری شنیده میشود,سعید از پشت سنگر هنگام دیده بانی صدا را مینشود)
_(کمی مکث) هل...هلکوپ...هلکوپتر...هلکوپتر...حاجی بیا ببین هلکوپتر خودیه..حاجی بیا بلاخره رسید...هلکوپتر(به سمت سنگر نصفه و نیمه فرماندهی میدود)
+داد نزن سعید داد نزن لامذهب منطقه زیر نظر داد نزن
(چند خمپاره کور به دلیل تحرکات صدایی به مقر برخورد میکند)
_(از خیز بلند میشود و به سمت مرتضی میرود) حاجی هلکوپتر رو مگه نمیبینی بلاخره اومد!
+ندیده هلکوپتری مگه تو؟ میخوای بگم بیاد پایین سوارت کنه ببره یک دور بزنه و بیای؟
_حاجی گرفتی مارو؟
+دستام و دورت میبینی الان؟
_حاجی بعد کلی گشنگی اومد بلاخره, یکی مارو دید بلاخره
(در حین گفتگو هلکیپوتر چندین متر آن سمت تر پشت مقر مینشیند)
_من چنتا بچه ها رو برمیدارم میرم کمک حاجی..بلاخره نون خشک سق زدن تموم شد!
+برو خدا هدایتت کنه..گشنه بازی درنیار!
(سعید به سمت هلکیوتر میرود اما دقایقی بعد صدای داد و بیداد و دعوای او بلند میشود, مرتضی که صدا را میشنود سریع خودش را به سمت هلکوپتر میرساندو سعید رو با سرنشینان هلکوپتر دست به یقه میبیند)
_مسخره کردید..این چی چیه ورداشتید اوردید؟؟ ما نون نداریم بخوریم اون وقت صندوق اوردید برای ما..جای راحت و ...
+سعید...سعید..باز چی شده..ول کن یقش رو بچه..ولش کن میگم
_(با بغض) حاجی نگاه کن..یک ماه با جیره یک هفته ای سر کردیم بیسیم پشت بسیم که اقا به دادمون برسید..اون وقت بعد یک ماه صندوق برای ما اوردن..این موقعها که میشه ما آدم میشیم!
#برادر خب نمی خواید رای بدید ما میریم..به خدا زودی نیست که..روح ماهم از حرفای این برادرمون خبر دار نیست!
+دهنتو ببند سعید..خجالت بکش..قصد کردی آبروی ما رو ببری؟ گشنگی اینقدر روت فشار اورده؟؟ جیره من هرچی مونده براتو..وردار ببر بخور! این جا داریم جون میدیم برای این صندوق..والا کی با ما کار داشت؟
برادرا بسم الله...ما یه حسینیه نصفه نیمه ای داریم اینجا ببرید بساط رو اونجا به راه کنید الان بچه ها رو به خط میکنم...بسم الله اقا بسم الله
(سعید پشت رینگی های اسکان نیروها زانوهایش را بقل کرده و گریه میکند)
+سعید..پاشو بیا
_(بغض و سکوت)
+با تو ام سعید پاشو بیا حسینیه
_(بغض و سکوت)
+انتظار نداری که عذر خواهی کنم؟
_حاجی یه جوری سر من داد میزنی انگار من گشنم..انگار نخوردم..انگار ندیدی شبارو که بچه تو رینگی میپیچیدن به هم که کمتر احساس گرسنگی کنن!
+آخه سعید جان..پسر خوب..چرا یکدفعه خنگ میشی؟؟ مرد حسابی ما برای چی اینجا داریم بدبختی میکشیم؟؟ برای یک لقمه نون بیشتر؟؟ برای غذای بهتر؟؟ یا داریم بدبختی میکشیم اینجا برای همین چیزا؟ برای حرف امام برای استقلال؟؟ بعد تو میری یقه مسئول صندوق رو میچسبی؟ فهمیدی چیکار کردی اصلا؟
پاشو جمع کن خودتو بسا رایت رو بده منتظرن باید جاهای دیگه هم برن..پاشو امشب غذات با نون اضافست پاشو..
_(سعید از بین اشک ها لبخندی میزند) چشم اقا مرتضی...
بچه ها از بین کاندیدا های موجود ریاست جمهوری تنها نام یک نفر را مینویسند آن هم سید علی حسینی خامنه ای است
مرتضی بعد از انداختن رایش رو به مسئول صندوق میکند میگوید:
اگر رفتی تهران اقا سید علی رو دیدی بهش بگو ما پا تو رکابت تا خیلی جاهاش رو دیدیم
(عکس هوایی از منطقه شلمچه و تاثیرات حجم آتش گستره بر روی خاک منطقه که نشان میدهد هیچ جان پناهی وجود نداشته)
اسفند 94
ایران
پ ن:
ما سینه زدیم، بی صدا گرییدند..
