+دیگه وقتشه..
_اره...ولی هیچ وقت فکر نمی کردم برسه..
+حالا که میبینی رسیده، چیکار میکنی؟
_میریم به سمتش، باید بار رو از دوشش برداریم، بقیه هم کم کم میرسن
+اگه وقتی رسیدیم صورتش رو برگردوند چی؟
_اون بزرگوار از این حرف هاست که به رومون بیاره، سلاح ماهم همین پرروگیه
+حالا ته قصه چی میشه؟
_یه بار برای همیشه به خوبی و خوشی تموم میشه..
پ ن:
دلم برای همچین قاب هایی تنگ شده
قاب هایی که نفس رو تو سینه حبس کنه
پ ن:
دلم می خواست وقتی می آیی
باشم
پ ن:
مزارع نزدیک حرم امام
حدود دو سال پیش
+مامان..این اقاها کجا میرن؟
_میرن جنگ مامان،میرن جبهه
+میرن جبهه که چی بشه؟
_میرن تا با دشمن بجنگن قربونت برم
+اگه با دشمن نجنگن چی میشه؟
_دشمن میاد تو خونه ما اون وقت دیگه من و تو نمیتونیم بازی کنم مامان
+پس بابا چرا جبهه نمیره؟
_بابا..با..با.. بابا خب نمیتونه بره عزیزم
+چرا؟
_چون ما تنها میمونیم
+یعنی این آقا ها که میرن تنهان؟
_تنهای تنها که نه...
+یعنی بچه ندارن؟
_چرا دارن...ولی خب اگه بابا بره کی اینجا کار کنه برامون غذا بیاره؟
+یعنی بچه های این اقاها گشنه میمونن؟
_مهدی جان مامان چقدر سوال میکنی تو، اصن بیا بریم این گلها رو بدیم به عموها که دارن میرن جبهه
پ ن:
گاهی حاضریم برایمان جان بدهند، و البته ما بعد از آن حسابی تشکر میکنیم، بعضی هایمان حتی تشکر هم نمیکنیم.
پ ن:
بعضی هایمان تا ابد از کاشته دیگران میخوریم بدون آنکه گاهی چیزی بکاریم.
#پست_دهه_فجر_طور
ماها چطور عاشق انقلاب اسلامی شدیم؟
ایا دوران طاغوت را دیده ایم؟
خیر
آیا در کوران مبارزات بودیم؟
خیر
آیا در وفاق و همبستگی آن روزهای مردم شریک بودیم؟
خیر
آیا قطره ای در سیل خروشان تظاهرات بودیم؟
خیر
آیا امام را دیدیم؟
خیر
رجایی و باهنر و باقی کابینه انقلاب را دیدیم؟
خیر
آیا پای درس و بحث بهشتی ها و مطهری ها و غیره نشستیم؟
خیر
جنگ که شروع شد آیا جنگ دیدیم؟
بعضی هایمان خیر
امام رحلت کرد و آن جمعیت به میدان آمد، ما در آن ها بودیم؟
خیر
بعضی هامان حتی دولت مرحوم رفسنجانی را ندیدیم!!
بعضی هایمان دوران خاتمی را هم مثل برفک در ذهن داریم
ما دقیقا
عاشق چه شدیم؟
و دقیقا چه شد که عاشق شدیم؟
میگویند
در کهکشان ستاره ها عمری دارند
و بعد منفجر میشوند
انفجاری عظیم
ما روی زمین هنوز از نور بعضی آن ها بهره مندیم
با اینکه آن ستاره هزاران سال پیش منفجر شده
اینکه میگویند
انقلاب ما
انفجار نور بود
شاید اینطور باشد
و الا
ما چرا عاشق شدیم؟
پ ن:
آن گوشه ی دنیا بعد سی سال چرا عاشق میشود؟
پ ن:
دلم برای الله اکبر روی پشت بام تنگ شده
پ ن:
#قاب_ماندگار
#پست_دهه_فجر_طور
شما یک طرحی داری، طرح خوب و درستیست
اصلا میطلبد هر چه زودتر انجام شود
راه میفتی اول برای راهنمایی و مشورت از دیگران
اولی:اوه اوه این میخوای پیش ببری؟؟ دومی:میدونی یعنی چی؟
سومی:نه نمیشه، این طرح اندازه تو نیست
چهارمی:میدونی چقدر خرج بر میداره؟
پنجمی:اتفاقا یک نفر دیگه ای بود میخواست همینو ببره جلو نتونست
ششمی:ببین سرت درد میکنه ها، بیا بشین سر جات تو رو خدا
هفتمی:شما تجربش رو نداری، نکن لطفا
هشتمی: فکر کردی الان کشور و نظام معطل طرح تو نشسته؟
همینطور بگیر تا ان مین نفر
تازه بعد از بهره مند شدن از نظر دوستان و کارشناسان محترم میخوری به پست نظرات متولیان امر که تو می توانی برای اجرا روی کمکشان حساب کنی، هر چه بالا شنیدی به توان دو یا حتی سه و چهار از آن ها می شنوی.
دست آخر چه میکنی؟
انجامش نمیدهی؟
قهر میکنی؟
در افق محو میشوی؟
نقل قول ها و خاطرات زیادی از امام در راه انقلاب کردن از ابتدای جوانیش به گوش رسیده
اینکه نظر بعضی هم درسان و هم نوعان بعضی علمای سطح بالا راجع به هدف او چه بوده
خیلی ها میگفتند، حرفت خوب است، ولی بیا بنشین به درس بچسب، اسلام به علم من و تو بیشتر احتیاج دارد
بعضی ها میگفتند، یک آخوند نباید وارد این مسایل شود
بعضی ها معتقد بودن همینکه حکومت به شرعیات کاری ندارد کافیست
عده ای هم معتقد بودن به هر حال مملکت شاه میخواهد
امام چه کرد؟
انجامش نداد؟
قهر کرد؟
در افق محو شد؟
نه، انجامش داد
حتی به این قیمت که بعد از انقلاب هم هنوز مغضوب برخی روحانیون بود و هست.
او راه درست و هدف درست را دید
توکل کرد
و بعد راه افتاد
هدف امام چه بود؟ انقلاب اسلامی
هدف تو چیست؟ فلان طرح یا فلان هدف
امام توانست
تو نمی توانی؟
حالا چه میکنی؟
انجامش میدهی حتی اگر همه گفتند نمی شود؟ یا تسلیم آیه های یاس بقیه میشوی؟
پ ن:
این نه و دیالوگ (من میدونم نمیشه و ...) را از دهنمان دور کنیم، خدا میداند تا الان با آیه های یاس مان ذوق چند نفر را کور کردیم.
پ ن:
مخاطب خاص این پست شخص خودم هستم.
پ ن:
#قاب_ماندگار
#پست_دهه_فجر_طور
نشسته بودیم پای تلوزیون، ویژه برنامه های بعد فوت آقای هاشمی، پای صحبت های بعضی قدیمی ها و اسم و رسم دار های انقلاب
همینطور که برنامه پخش میشد به مادرم گفتم:
ترس پیری از مرگ برای من بیشتره!
همین بعضی هایی را که بالا اشاره کردم، اگر بنشینیم اوایل و این روزهای بعد انقلابشان را با هم مرور کنیم، بعضا انگار به کلی عوض شدند
طرف یک روزی بیانیه میداد که آقااا باید قلم پای آمریکا را در این کشور بشکنیم، حالا این روزها دنبال راه ورودی برای آن ها میگردد
آن یکی آن روزها میگفت هرچه رهبری بگوید همان باید اجرا شود و هر کس مخالفش باشد حتما ایرادی دارد
همان فرد چند سال بعد به رهبری میگوید در محدوده قانون اساسی باش!
فردی آن روزها هرعکسی از امام میبینی نفر سوم از سمت راست بود، امروز در برنامه های بی بی سی در کادر دوم از سمت چپ است.
کاری با این مقوله ندارم که بعضی از این بعضی ها، از اول هم یار انقلاب نبودند و دنبال کار خود بودند.
من کار با پیری دارم
با گذر سن
با گذشت روزهای عمر یکی پس از دیگری که گاهی میشود وسواس خناس
مراقب باشیم
انقلابی مثل آتش یک گالن بنزین نیست که اولش تا بلند ترین نقطه ممکن شعله بکشد و رخ نمایی کند و چند مدت بعد تبدیل به شعله های کوچک سطحی شود و کمی بعد خاموش
انقلابی مثل موتور قطار های قدیمیست، تا آخر عمر باید بیل به دست عرق بریزی و بیل بیل ذغال سنگ خرجش کنی
آنقدر بریزی تا به مقصد برسی.
خدا پدر بزرگ را بیامرزد که میگفت:
پیر برخوردار باشی
پ ن:
آدم پیر هم باشد مثل امام
که در پیری از جوانی هم انقلابی تر بود
از ما جوان ها جلوتر
پ ن:
میگفت: شما تندرویید!
گفت: تا وقتی هنوز با ژیان تو خیابون راه بری، بقیه از نظر تو، تندرو میان.
پ ن:
#قاب_ماندگار
یک نکته خیلی کوتاه:
این روزها حتی بازار مقابله با ترامپ به عنوان وصله ناجور آمریکا در بین روشن فکران ما هم رواج پیدا کرده آن هم به دلیل تحریم ورود ایرانیان به آمریکا
و در ازای این موضوع رسانه های داخلی خارجی از مواردی حرف میزنند که به خاطر این تحریم جدید توانایی ورود به آمریکا را ندارند و در خطر هستند، مثل بیمارانی که به قصد درمان سفر میکنند
ایا تحریم های دست اولی مثل تحریم ورود قطعات هواپیما و تحریم ورود دارو و بعضی تحریم های مهم قبل از آن، که مستقیما به سلامت ایرانیان مربوط میشد این بهانه نفرت از رییس جمهور های قبلی را دست روشن فکران یا رسانه های معاند داخلی نمیداد؟
آیا جریان روشنفکری حتی در مورد مخالفت با سیاست های خصمانه دشمن نیز با استاندارد های داخلی سیاست آمریکا عمل میکند؟
این حرف شاید خیلی غیر معمول باشد
ولی من آن توده ای که هم زمان سلطنت کشته شد و هم زمان انقلاب اسلامی
و در هر دو دوره فارغ از حق یا ناحق بودن عقایدش مبارزه کرد را دوست دارم
او می توانست بعد پیروزی انقلاب حالا که حزبش به اهداف خود در این نظام سیاسی هم نرسید با دستمایه قرار دادن حکومت قبل و شوراندن مردم
ضد حکومت فعلی، فضا و موقعیتی برای رسیدن به اهداف خود درست کند
اما او شرافتش را به لکه دار شدن مرام و منش انقلابیش نفروخت، تاکید میکنم فارغ از معیار های حق بودن یا نبودن عقایدش.
و از آن دشمن بی شرف و غیرتی که اگر لیبرال مسلک باشد برای دشمنی با انقلاب اسلامی به قلاب سلطنت چنگ بزند و یا اگر سلطنت طلب باشد از آب گل آلود دموکراسی احزاب برای رسیدن به اهداف خود ماهی بگیرد، متنفرم.
به نظرم
دشمن اگر هم قرار باشد دشمن باشد باید شرافت عقاید خود را حفظ کند
اگر لیبرال است با مسلک لیبرالی
و اگر سلطنت طلب است با مسلک سلطنت معابی
و یا اگر هر تفکر دیگری است با مرام تفکر خودش دشمنی کند
کاریکاتور آنجایی شکل میگیرد
که این ها دست به دست هم دهند!
پ ن:
یک انقلابی با معیار های انقلاب اسلامی نیز باید همین گونه باشد، حتی اگر پای برخی تفکرات انقلابی سال پنجاه و هفتش این روزها در جمهوری اسلامی فحش بخورد، او حق ندارد سکوت کند حتی اگر جمهوری اسلامی حالا دیگر بیش از سی سال از تحققش گذشته باشد.
پ ن:
#قاب_ماندگار
عکس شهید دلنشین بود و سبیل هایش یک دفعه من را یاد مطلب بالا انداخت.
پ ن:
انقلاب هیچ گاه تمام نمی شود مخصوصا اگر (انقلاب اسلامی) باشد.
