خاطرات پدرو فرزندی...

همیشه توی روزهای دهه فجر آن وقتی که تلوزیون پر میشد از فیلم های تظاهرات زمان انقلاب,سرودخوانی ها,استقبال امام و غیره
من یک سوال همیشگی از پدر و مادر داشتم
در میان تمام آن شور و شوق و انرژی حاصل از دیدن این فیلم ها و مرور هزار باره خاطرات آن روزها
میپرسیدم:
شما هم بودید؟
و بعد میگفتند:
ماهم رفته بودیم
انگار خوشحالی یک دنیا سراغ من می آمد و فردایش سر کلاس و وقتی که معلم خاطرات انقلاب را میگفت من هم میتوانستم سینه سپر کنم و بگویم:
خانم اجازه, پدر و مادر ماهم بودند و بعد شروع کنم به بازگویی خاطرات آن ها...
حالا بعد گذشت چندین سال از آن خاطرات خوش من هم تا به امروز افتخار و اجازه حضور در چند فقره از به یاد ماندنی ترین روزهای انقلاب را داشتم
افتخاری که روزی حتی تصورش هم برایم غیر ممکن بود
از نه دی هشتاد و هشت تا دیروز
حالا یک دنیا خاطره و غرور برای فرزندی دارم که چندین سال بعد وقتی با شور و هیجان فیلم های امروز را میبنید و میپرسد: شما هم بودید؟!
میتوانم برایش یک دل سیر تعریف کنم
دیروز
روز عجیبی بود..

تشییع شهدای گمنام,میدان بهارستان,1394

پ ن:
بخشی از روز به یادماندنی انقلاب
پ ن:
خاطرات پدر و فرزندی برای آینده