آدم ها بزرگ که می شوند، انگار یک نفر همراه با بزرگ تر شدن آن ها یک گالن وایتکس دستش میگیرد و هر چه رقم سن بالاتر میرود او هم به همان میزان وایتکس بیشتری توی زندگی ادم میریزد.
یواش یواش هرچه بالاتر می روی میبینی زندگی ارام ارام رنگ پریده تر میشود، با تمام ویژگی هایش
دیگر نه زمستان ها زمستان است
نه تابستان ها و نه بهار ها
دیگر نه دم سال تحویل ها آن استرس خفه کننده کودکی هایت را داری
و نه اگر گوشه خانه هفت سین را نبینی کل خانواده را بسیج کنی که سفره ما کو؟
دیگر از هیجان عیدی ها خبری نیست
اصلا رنگ تعطیلات هم پریده
از لباس عید که اصلا صحبتی نکن
این وایتکس نم نم
رنگ همه چیز را پرانده
خانه مادر بزرگ
بچه گی هایمان اندازه استادیوم ازدی بود
بزرگ که شدیم و اعداد را یاد گرفتیم
تازه فهمیدیم خانه مادر بزرگ 70 متر بوده
کودکی ها، بابایمان بلند قد ترین مرد دنیا بود
بزرگ که شدیم دیدیم بابا نهایتا 174 قد داشته باشد
بچه تر که بودیم میشد با عیدی ها هزار جور نقشه کشید
اما حالا خرج تاکسیمان هم نمی شود
باور کنید حتی مزه پسته های داخل آجیل هم فرق میکرد!
تا این حد که حتی بعد از عملیات خوردنشان تازه میک زدن پوست هایش شروع میشد
حالا اما، بعد از رفتن مهمان ها ظرف آجیل ها دسته دسته خالی می شوند سر جایشان
بچه تر که بودیم، ذوق رفتن سفر عید ما را میکشت، اگر نمی رفتیم انگار عیدمان عقیم بود
حالا اگر همه چیز هم فراهم باشد کسی حال مسافرت رفتن ندارد
دوست عزیز وایتکس به دست
می شود دیگر نریزی؟
دارد رنگ از همه چیز می پرد!
پ ن:
به قول این شبکه مجازی ها
#فیلینگ_ضد_حال_و_آیه_یاس_خانی_و_ستاد_خراب_کردن_حس_و_حال_خوب_نوروز
پ ن:
تاثیر این وایتکس سطر های بالا
یعنی فقط عدد سالی که توش زندگی میکنی عوض بشه
یواش یواش هرچه بالاتر می روی میبینی زندگی ارام ارام رنگ پریده تر میشود، با تمام ویژگی هایش
دیگر نه زمستان ها زمستان است
نه تابستان ها و نه بهار ها
دیگر نه دم سال تحویل ها آن استرس خفه کننده کودکی هایت را داری
و نه اگر گوشه خانه هفت سین را نبینی کل خانواده را بسیج کنی که سفره ما کو؟
دیگر از هیجان عیدی ها خبری نیست
اصلا رنگ تعطیلات هم پریده
از لباس عید که اصلا صحبتی نکن
این وایتکس نم نم
رنگ همه چیز را پرانده
خانه مادر بزرگ
بچه گی هایمان اندازه استادیوم ازدی بود
بزرگ که شدیم و اعداد را یاد گرفتیم
تازه فهمیدیم خانه مادر بزرگ 70 متر بوده
کودکی ها، بابایمان بلند قد ترین مرد دنیا بود
بزرگ که شدیم دیدیم بابا نهایتا 174 قد داشته باشد
بچه تر که بودیم میشد با عیدی ها هزار جور نقشه کشید
اما حالا خرج تاکسیمان هم نمی شود
باور کنید حتی مزه پسته های داخل آجیل هم فرق میکرد!
تا این حد که حتی بعد از عملیات خوردنشان تازه میک زدن پوست هایش شروع میشد
حالا اما، بعد از رفتن مهمان ها ظرف آجیل ها دسته دسته خالی می شوند سر جایشان
بچه تر که بودیم، ذوق رفتن سفر عید ما را میکشت، اگر نمی رفتیم انگار عیدمان عقیم بود
حالا اگر همه چیز هم فراهم باشد کسی حال مسافرت رفتن ندارد
دوست عزیز وایتکس به دست
می شود دیگر نریزی؟
دارد رنگ از همه چیز می پرد!
پ ن:
به قول این شبکه مجازی ها
#فیلینگ_ضد_حال_و_آیه_یاس_خانی_و_ستاد_خراب_کردن_حس_و_حال_خوب_نوروز
پ ن:
تاثیر این وایتکس سطر های بالا
یعنی فقط عدد سالی که توش زندگی میکنی عوض بشه
